“Hotel Rex”

Γιώργος Μπούτλας

“Hotel Rex”

ζωγραφική-γλυπτική

Εγκαίνια: Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016, 20:00

Διάρκεια: 16 έως 27 Νοεμβρίου 2016

Την Τετάρτη 16 Νοεμβρίου στις 20:00, στο Παλαιό Δημαρχείο της Γλυφάδας εγκαινιάζεται η εικαστική έκθεση ζωγραφικής του Γιώργου Μπούτλα με τίτλο “Hotel Rex.
Η έκθεση διοργανώνεται από την αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος στο πλαίσιο του προγράμματος «Εκτός των τειχών» και θα διαρκέσει μέχρι και την Κυριακή 27 Νοεμβρίου.  Με έργα ζωγραφικά και εγκαταστάσεις, ο Γιώργος Μπούτλας μας μυεί σε έναν κόσμο υπαρκτό και αληθινό και συγχρόνως απόκρυφο και μυστηριακό.

Όπως μας «εκμυστηρεύεται» ο ίδιος, «το Hotel Rex είναι ένα    επαρχιακό  ξενοδοχείο, στο   κέντρο της πόλης,   δίπλα στο  κατάστημα   του πατέρα μου, εκεί που σαν παιδί περνάω πολλές ώρες βοηθώντας και χαζεύοντας την κίνηση της γειτονιάς .  Στα μάτια μου   γίνεται  η   κιβωτός  του αινιγματικού κόσμου των ενηλίκων, ένα μεγάλο κουτί που μέσα του  μπαινόβγαιναν περίεργες  γυναίκες με έντονο βάψιμο και προκλητικό  ντύσιμο, βιαστικοί εμπορικοί αντιπρόσωποι με τσαντάκια δειγματισμού, πατεράδες φίλων που εξαφανίζονταν στο σκοτεινό κλιμακοστάσιο κλείνοντας το  μάτι στον ξενοδόχο». Από την απόσταση της ηλικίας βλέπει σε αυτό «τα ξενοδοχεία που όλοι πέρασαν για μια βραδιά, την απελπισία της έρημης σκάλας, την ξινίλα του καπνού, το κουρασμένο βλέμμα της καθαρίστριας, κι απ’ την άλλη μια προσωρινή φωλιά, καθενός που κουβάλαγε μαζί του το σύμπαν του, κάνοντας έτσι το φτηνό ξενοδοχείο μια συλλογική μνήμη».

Η συγγραφέας, Έλενα Μαρούτσου, μεταξύ άλλων αναφέρει «…τo Hotel Rex είναι ένα επαρχιακό ξενοδοχείο. Είναι ορθάνοιχτο και μυστικό. Νόμιμο και ύποπτο. Συμβατικό αλλά περιπαθές. Το Hotel Rex είναι μια γυναίκα ξαπλωμένη στα λευκά σεντόνια. Φοράει ένα ημιδιάφανο νυχτικό και ποζάρει αισθησιακά και λυπημένα. Πίσω από τον φακό βρίσκεται ο Γιώργος Μπούτλας. Στέκεται εκεί από παιδί με ανοιχτό το διάφραγμα της φωτογραφικής του μηχανής, με ανοιχτό το διάφραγμα της αναπνοής, και εισπνέει εικόνες.  Το Hotel Rex βρίκεται στη Λαμία, στο κέντρο της πόλης, δίπλα στο ποτοποιείο του πατέρα του. Οι εικόνες που εισπνέει το παιδί μπερδεύονται με τις αναθυμιάσεις του αλκοόλ, γονιμοποιούνται από μια φαντασία αχαλίνωτη κι αφήνουν τα αυγά τους να εκκολαφθούν  στον καμβά του τωρινού ενήλικα…

…Το Hotel Rex είναι μια κιβωτός σε τρικυμία. Οι πίνακες του Μπούτλα μοιάζουν να κλυδωνίζονται από ταραχώδη εσωτερικά κύματα που σπρώχνουν τα σώματα στα όρια της επιθυμίας και της αντοχής τους. Μέλη διογκωμένα και παραμορφωμένα, πρόσωπα πρησμένα από τη μοναχική πιεστική τους αλήθεια και κορμιά που κομματιάζονται  για να συγκολληθούν παράφορα σε εφήμερες κι ανυπόφορες ενώσεις. Υπό αυτές τις συνθήκες, το υποσυνείδητο, αντί να λουφάζει στα βάθη σαν αιχμάλωτο ζώο, ανεβαίνει στην επιφάνεια του καμβά, και κραυγάζει στη γλώσσα των ονείρων, κάθε άρρητο φόβο, κάθε ανήκουστη λαχτάρα...».

Στο πλαίσιο των εγκαταστάσεων έχουν χρησιμοποιηθεί και εκτίθενται φωτογραφίες της φωτογράφου Αθηνάς Γκριτζάλα.

Το Σάββατο 19 Νοεμβρίου στις 19:00, ο καρδιολόγος, μουσικός και συγγραφέας, Θανάσης Δρίτσας, μας προσκαλεί σε μία μοναδική μουσική βραδιά στον χώρο της έκθεσης, όπου  θα  παρουσιάσει την συλλογή τραγουδιών του με τίτλο «Τραγούδια και Εύθραυστοι Ήχοι για φωνή και πιάνο» πάνω σε στίχους σύγχρονων ελλήνων ποιητών. Τραγουδούν  οι: Αθηνά Δημητρακοπούλου και ο Κύριλλος Παπαδόπουλος, στο πιάνο συνοδεύει ο συνθέτης.

Ο Γιώργος Μπούτλας γεννήθηκε το 1959 στη Λαμία, ενώ ζει και εργάζεται στην Αθήνα.  Σπούδασε  Ιατρική και Φιλοσοφία της Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και συνεχίζει τις σπουδές του στην φιλοσοφία ως υποψήφιος διδάκτορας στην Βιοηθική. Από νέος  ασχολείται με τη ζωγραφική και είναι αυτοδίδακτος. Το 2010 πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά με τίτλο  «Αρμολογήματα» με έργα από όλη την εικαστική του διαδρομή. Έργα του έχουν εκτεθεί σε πολλές  ομαδικές εκθέσεις  και έχουν δημοσιευτεί σε  ιατρικά περιοδικά. Έχει εικονογραφήσει  τις παραμυθένιες ιστορίες του Θανάση Δρίτσα με τίτλο «Το όνειρο της Αθηνούλας», εκδόσεις Μπαρτζουλιάνος. Το 2011  κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων του «Το Διπλανό Σκοτάδι»   από τις εκδόσεις Μπαρτζουλιάνος εικονογραφημένη  με δικά του χαρακτικά.

Η έκθεση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Δήμου Γλυφάδας.

Τη βραδιά των εγκαινίων θα συνοδέψουν τα εξαιρετικά κρασιά χορηγίας του Κτήματος Παλυβού.

Χορηγοί επικοινωνίας είναι οι culture now, art22 και globalview.

Εγκαίνια Έκθεσης: Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016, 20:00 Παλαιό Δημαρχείο Γλυφάδας

Διάρκεια Έκθεσης: 16 – 27 Νοεμβρίου 2016

Ημέρες και ώρες λειτουργίας:

Δευτέρα – Παρασκευή: 11:00 – 13:00 και 17:00 – 20:00

Σάββατο: 11:00 – 14:00 και 17:00 – 20:00

Παλαιό Δημαρχείο Γλυφάδας

Λεωφόρος Ποσειδώνος και Σάκη Καράγιωργα 2, Γλυφάδα

Διοργάνωση : Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος| info@technohoros.org

“Hotel Rex”

To “Hotel Rex” είναι ένα επαρχιακό ξενοδοχείο. Είναι επαρχιακό επειδή είναι αριστοκρατικό και φτηνό. Είναι ορθάνοιχτο και μυστικό. Νόμιμο και ύποπτο. Συμβατικό αλλά περιπαθές.

Το “Hotel Rex” είναι μια γυναίκα ξαπλωμένη στα λευκά σεντόνια. Φοράει ένα ημιδιάφανο νυχτικό και ποζάρει αισθησιακά και λυπημένα. Πίσω από τον φακό βρίσκεται ο Γιώργος Μπούτλας. Στέκεται εκεί από παιδί με ανοιχτό το διάφραγμα της φωτογραφικής του μηχανής, με ανοιχτό το διάφραγμα της αναπνοής, και εισπνέει εικόνες.

Το “Hotel Rex” βρίκεται στη Λαμία, στο κέντρο της πόλης, δίπλα στο ποτοποιείο του πατέρα του. Οι εικόνες που εισπνέει το παιδί μπερδεύονται με τις αναθυμιάσεις του αλκοόλ, γονιμοποιούνται από μια φαντασία αχαλίνωτη κι αφήνουν τα αυγά τους να εκκολαφθούν  στον καμβά του τωρινού ενήλικα.

«Κιβωτό μνήμης» ονομάζει τώρα αυτό το ξενοδοχείο ο Γιώργος Μπούτλας, μια κιβωτό που έχει σκοπό να περισώσει τους επισκέπτες αυτού του παράξενου ψυχικού τοπίου, ώστε να μη χαθούν στον κατακλυσμό της αστικής πραγματικότητας. Ο βιαστικός εμπορικός αντιπρόσωπος με την τσάντα δειγματισμού, το δειλό ζευγάρι που διστάζει πριν διαβεί το κατώφλι, ο πατέρας του συμμαθητή που μπαίνει γοργά κλείνοντας το μάτι στον ξενοδόχο, ο θορυβώδης θίασος που διανυκτερεύει μετά την παράσταση, οι γυναίκες με το έντονο βάψιμο και τα τακούνια, μια γριά που έχασε το τελευταίο ΚΤΕΛ για το χωριό της, αγρότες από χωριά του κάμπου που έρχονται για να γλεντήσουν στην πόλη: ένα συνονθύλευμα ανθρώπων οικείων μα και τόσο ανοίκειων, στριμώχνονται σε αυτήν την Κιβωτό που μοιάζει να ξεχειλίζει και να μπατάρει, όπως ξεχειλίζουν και μπατάρουν οι πίνακες του ζωγράφου.

Το “Hotel Rex” είναι μια κιβωτός σε τρικυμία. Οι πίνακες του Μπούτλα μοιάζουν να κλυδωνίζονται από ταραχώδη εσωτερικά κύματα που σπρώχνουν τα σώματα στα όρια της επιθυμίας και της αντοχής τους. Μέλη διογκωμένα και παραμορφωμένα, πρόσωπα πρησμένα από τη μοναχική πιεστική τους αλήθεια και κορμιά που κομματιάζονται  για να συγκολληθούν παράφορα σε εφήμερες κι ανυπόφορες ενώσεις. Υπό αυτές τις συνθήκες, το υποσυνείδητο, αντί να λουφάζει στα βάθη σαν αιχμάλωτο ζώο, ανεβαίνει στην επιφάνεια του καμβά, και κραυγάζει στη γλώσσα των ονείρων, κάθε άρρητο φόβο, κάθε ανήκουστη λαχτάρα.

Το “Hotel Rex” είναι μια κιβωτός μνήμης, ένα κιβώτιο αναμνήσεων και ονείρων, ένα μουσικό κουτί που αν ανοίξεις το καπάκι του, οι ένοικοι του ξενοδοχείου αρχίζουν να περιστρέφονται σε έναν χορό ηδονικό, εφιαλτικό και νανουριστικό. Το “Hotel Rex” είναι ένα κουτί που μέσα του κρύβει ένα άλλο κουτί, κι εκείνο με τη σειρά του ένα μικρότερο, λες και οι χώροι του ξενοδοχείου (η ρεσεψιόν, η τραπεζαρία, το καπνιστήριο με τις φωτογραφίες των ποιητών να επιβλέπουν τα τσιγάρα πώς γίνονται στάχτη) καθώς και τα δωμάτια με τα πολύπαθα διπλά και τα μονά των αναστεναγμών κρεβάτια, δεν βρίσκονται δίπλα αλλά το ένα μέσα στο άλλο, σαν τις κούκλες τις ρώσικες, όσο ανοίγεις πόρτες και προχωράς, τόσο πιο βαθιά βρίσκεσαι στην καρδιά του “Hotel Rex” που χτυπάει σε αυτή την αίθουσα που περιφέρεστε τώρα και τα βήματά σας συντονίζονται με τα βήματα τόσων ανώνυμων επισκεπτών του επαρχιακού ξενοδοχείου, γιατί τα βήματα του τώρα και του χθες είναι οι χτύποι στην πόρτα της καρδιάς μας, αυτού του στοιχειωμένου επαρχιακού ξενοδοχείου, που για τον καθένα μας έχει άλλο όνομα, όμως για τον ζωγράφο Γιώργο Μπούτλα έχει μόνον αυτό:

“Hotel Rex”.

Έλενα Μαρούτσου
συγγραφέας