«Άνθρωποι και γεγονότα συνθέτουν το DNA των Χανίων. Από την Αποφράδα Μέρα στον προσωπικό αγώνα του σήμερα.»

Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Χανίων σας προσκαλεί στην έκθεση του εικαστικού Αντώνη Χουδαλάκη,

σε επιμέλεια της Μουσειολόγου, Ιστορικού Τέχνης Μυρτώς Κοντομιτάκη.

«Άνθρωποι και γεγονότα συνθέτουν το DNA των Χανίων.

Από την Αποφράδα Μέρα στον προσωπικό αγώνα του σήμερα.»

Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη, 7 Δεκεμβρίου στις 6.00 μμ. στο κτήριο των Στρατώνων του Φρουρίου Φιρκά.

Διάρκεια έκθεσης: Τετάρτη 7/12/2016 έως Παρασκευή 23/12/2016, με ώρες λειτουργίας από τις 10 πμ έως 5 μμ.

Ο Αντώνης Χουδαλάκης ερευνά μέσα από το εικαστικό του φίλτρο, συνεργαζόμενος με ιδρύματα, φορείς, οργανισμούς και ιδιώτες, δημιουργώντας έναν ιδεατό χώρο για το συγκεκριμένο δείγμα DNA της πόλης μας. Τοποθετεί ως άξονα το έργο του Ο Σηματωρός, ενώ μας ζητά να περιφερθούμε ανάμεσα σε προσωποποιημένες έννοιες, που επέλεξε ως δείγματα DNA της πόλης των Χανίων. Ο Σηματωρός απεικονίζει τον διασωθέντα ναύτη και τη συγκινημένη μάνα του, πηγή από αρχειακό υλικό από την τραγωδία βύθισης του πλοίου Ηράκλειον, που έλαβε χώρα στις 8 Δεκεμβρίου 1966. Τραγωδία που σημάδεψε την πόλη μας, με απώλεια 247, 273 ή 277, ίσως και παραπάνω ανθρωπίνων ζωών, καθότι Ρομά στα αμπάρια μα και κρατούμενοι δεν προσμετρήθηκαν ποτέ.

Με ένα μπικ στυλό και τεχνική που προϋποθέτει χειρουργική ακρίβεια και προσωπική ευαισθησία, ο Αντώνης Χουδαλάκης μας μιλάει για τη μνήμη και το πώς λειτουργεί προς τη σύνθεση της ευρύτερης έκφανσής της, αυτήν της συλλογικής μνήμης. Άνθρωποι με χαρακτηριστικό τους τον προσωπικό αγώνα, αυτόν της αξιοπρέπειας και παράλληλα της επιβίωσης, μας κοιτούν στα μάτια και μας αφηγούνται. Τι αντιλαμβανόμαστε από το βλέμα τους και γιατί στέκονται φαινομενικά αγέρωχες οι φιγούρες αυτές, περιστοιχίζοντας την άναρχα δομημένη συγκινητική σκηνή του Σηματωρού, αλλά και τα έργα με τους διασωθέντες στη βάρκα, καθώς και τις βουβές μάνες που αναμένουν; Αναπόφευκτα πάει ο νους στο Μεταναστευτικό του σήμερα και τις τόσες πτυχές του.

50 χρόνια μετά την Αποφράδα Μέρα, οι πληγές είναι ακόμα νωπές, ενώ οι προσωπικές ιστορίες, οι προσωπικές μνήμες όλων, απεικονειζομένων και επισκεπτών, έρχονται και συναντιόνται μέσα στον ιδεατό χώρο του Χουδαλάκη, δίδοντάς μας τη δυνατότητα να ξαναγνωριστούμε, να αναγνωριστούμε και να ταυτοποιηθούμε, μία προσωπική μνήμη τη φορά, προς μία όλο και μεγαλύτερη, συλλογικότερη μνήμη, αυτήν που καθημερινά και αιώνια ανασυνθέτει το DNA, συνεπώς και την ταυτότητα της πόλης των Χανίων.