Το Αιγαίο όντως αποτελεί ένα μοναδικό νησιωτικό πολιτισμικό και οικολογικό σύστημα, που αναδύθηκε στην Ανατολική Μεσόγειο, εκεί όπου τέμνονται η ευρωπαϊκή, η ασιατική και η αφρικανική βιογεωγραφία. Στο υπόβαθρο αυτό, με τη συνδρομή και της αρχαιολογίας αλλά και της λεηλασίας των μνημείων κατά τους προηγούμενους αιώνες, διαμορφώθηκαν τα ιστορικά νησιωτικά τοπία που βλέπουμε σήμερα (ή που τα εικάζουμε). Εκατοντάδες είναι οι προϊστορικές και οι ιστορικές αρχαιολογικές θέσεις: παμπάλαιες αγροικίες, μάντρες, δρόμοι, οικισμοί, νεκροπόλεις, ιερά, λατομεία, συστήματα ύδρευσης, βουλευτήρια, γυμνάσια, θέατρα, παλαίστρες, πόλεις-κράτη. Τα τοπία των νησιών –βουνίσια, περικυκλωμένα από ανέμους, ακρωτήρια με άγνωστους εν πολλοίς οικισμούς της Εποχής του Λίθου και της Εποχής του Χαλκού, πόλεις και τόποι λατρείας των ιστορικών χρόνων στις εκβολές των χειμάρρων, συχνά παραχωμένοι απ’ τις προσχώσεις ή παρασυρμένοι απ’ τη θάλασσα, ελληνορωμαϊκοί οικισμοί κολλημένοι στις πλαγιές– κρύβουν μέσα τους (ακόμη) θησαυρούς ανεκτίμητης αξίας.
Να λοιπόν η πρόκληση της σύγχρονης περιήγησης! Η αναζήτηση του τοπίου, τόσο στις φαντασιακές όσο και στις πραγματικές ανακλάσεις του. Αυτό είναι και το αντικείμενο του νέου βιβλίου του Ηλία Ευθυμιόπουλου. Η Καταγωγή του φωτός μάς ξεναγεί μέσα στο χώρο και το χρόνο της γεωγραφίας του πολιτισμού, με ένα ιδιαίτερο λογοτεχνικό ύφος και με τη συνοδεία της ζωγραφικής του ίχνους του Γιώργου Λαζόγκα.
Βέβαια, στις μέρες μας δεν υπάρχουν πια ούτε το στοιχείο της έκπληξης ούτε η ανάγκη ιδεολογικής επιβεβαίωσης, που ανάγκασαν τους παλιούς ταξιδευτές να επισκεφθούν τους ξεχασμένους τόπους και να περάσουν μήνες –πολλές φορές, χρόνια– ψάχνοντας επιγραφές σε χορταριασμένα μάρμαρα και πληροφορίες μέσα σε ξεθωριασμένες αναμνήσεις ανύποπτων χωρικών. Όμως, ανεξαρτήτως αυτού, το βιβλίο μάς δίνει μια ευκαιρία να κρυφοκοιτάξουμε μέσα από τη χαραμάδα της Ιστορίας την παλιά εκείνη περιπέτεια με τις θαλασσοδαρμένες γαλέρες, τις άμαξες, τα μουλάρια, τα μπαούλα, τις στολές, τα στιλπνά μπρούτζινα σύνεργα –τις διόπτρες, τους θεοδόλιχους, τα γωνιόμετρα και τις πυξίδες–, τα καβαλέτα, τους ζωγράφους, τους χαρτογράφους, τους προστάτες ληστές, τους ύποπτης προέλευσης υπηρέτες, τους αυτοδίδακτους αρχαιολόγους, τους ευφάνταστους συγγραφείς, τους πρόξενους, τους πράκτορες και τους απεσταλμένους, τον τρελό καλόγερο που άνοιξε την πόρτα, τον χωριάτη που έκρυψε το χέρι της Αφροδίτης και εκείνον τον ανόητο φύλακα του κάστρου που πέταξε στη θάλασσα όλα τα κλειδιά.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου